همین چند روز پیش با دیدن یه عکس از خودم جا خوردم...اولش گفتم چه عکس کم لطفی!... بعد گفتم چه عکاس بدی!...بد گفتم چقدر بد افتادم!...بعد متوجه شدم، عکسه یه اشکالی داره...فقط یه اشکال...پیر افتادم...اماخب...نه...پیر نیافتادم...خودم افتادم...بله ...همین قدر پیر شدم؛ درواقع آینه روشنم کرد...پیر شدم بی اونکه اصلا بزرگ بشم و رشد کنم...اما حالا خودم بودم ...خوده خودم...من پرویز پرستویی...